Lieve jij,
Ik weet nu precies een week dat jij bestaat. Eindelijk ben ik een beetje van de schrik bekomen. Na wat wikken en wegen hebben we besloten er toch voor te gaan. Als alles goed gaat zal jij rond 10 november ons leven totaal op zijn kop zetten. Maar voordat het zover is gaat er nog veel gebeuren.
Ik lijk momenteel in een roes te leven en op school komt er niet veel uit mijn vingers.
Daarom ben ik deze weblog gestart. Zodat ik alles later nog een na kan lezen en wie weet is het zelfs intressant leesvoer voor anderen!
Als ik de twee testen niet had gezien had ik waarschijnlijk niet veel gemerkt van mijn zwangerschap.
Ik ben alleen snel moe en heb veel last van "bandenpijn". Ik omschreef de pijn als menstruatiepijn maar na een telefoontje met de verloskundige bleek het bandenpijn te zijn. Mijn lichaam is dus druk aan het werk.
2 April hebben we de eerste afspraak bij de verloskundige. Ik ben erg benieuwd. Tot die tijd proberen we jou aanwezigheid nog even voor ons te houden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten